Drogie Panterki!

Przed Tobą wielki dzień-wkrótce zostaniesz Przedszkolakiem!

Możesz być podekscytowany. Możesz się bać. Możesz czuć zwątpienie, niepokój, ale muszę Ci się do czegoś przyznać: ja też denerwuję się pierwszym dniem.

Jeśli boisz się przyjść, chcesz żebyś wiedział że nie jesteś jedyny. Postaram się Cię pocieszyć, pomagając z poznawaniu nowych przyjaciół i zapewniam, że będę tu dla Ciebie jeśli będziesz mnie potrzebować.

Przedszkole to wyjątkowy czas w Twoim życiu i tak wiele się nauczysz. Z pewnością stworzysz wiele pięknych prac plastycznych, zaśpiewamy wspólnie mnóstwo piosenek. Musisz wiedzieć, że to nie są najważniejsze rzeczy, których nauczysz się w przedszkolu.

Co jest najważniejsze?

Przyjaźń, życzliwość, dzielenie się, empatia, niezależność, praca zespołowa, uczciwość, odwaga, kreatywność, przygoda, rozwiązywanie problemów i wiele innych.

Mam nadzieję, że wspólnie stworzymy wspaniałą historię, że każdy dzień będzie wywoływał na Twojej twarzy uśmiech, a w sercu cudowne wspomnienia.  

Pamiętaj, że jestem tu dla Ciebie i zawsze możesz na mnie liczyć!

Drodzy Rodzice Panterek!:)

Cieszę się, że Wasze dziecko będzie w mojej grupie.

W pracy wychowawczej najważniejsze są dla mnie trzy podstawowe wartości: miłość, szacunek i troska. W nadchodzącym roku spędzę z Państwa dzieckiem wiele czasu.

Dziecko potrzebuje relacji z różnymi ludźmi w różnym wieku. Potrzebuje wypuszczenia go spod opiekuńczych skrzydeł i dawaniu mu przestrzeni do eksploracji otoczenia  i poznawania nowych ludzi.

Żeby dziecko się czuło dobrze w przedszkolu musi zapoznać się z otoczeniem i z osobami, pod których opieką pozostanie.

Nie wystarczy, że w przedszkolu jest „fajnie”, dziecko musi wiedzieć co będzie mogło zrobić, kiedy poczuje, że jest mu smutno, kiedy będzie tęskniło albo kiedy coś mu się nie uda. Musi więc ufać, że panie pomogą mu w takiej sytuacji podobnie jak mama czy tata i musi być gotowe taką pomoc od nich przyjąć. Dopiero kiedy jest pewne, że może nie troszczyć się o przetrwanie i bezpieczeństwo oraz kiedy poradziło sobie z emocjami związanymi z adaptacją w nowym miejscu, jest gotowe do tego, żeby eksplorować otoczenie, rozwijać nowe kompetencje i uczyć się.

Każde dziecko wchodzi do grupy we własnym tempie. Na początku dziecko najbardziej potrzebuje stabilizacji i poczucia, że mimo rozstania nic się w jego relacji z rodzicami nie zmieniło.  Warto więc pielęgnować  rodzinne zwyczaje i okazać większe zrozumienie dziecku, które aby poradzić sobie z trudną sytuacją, może się zachowywać bardziej niedojrzale i domagać się więcej uwagi. Może prosić rodzica o założenie butów, choć już tego nie robiło. Na swój sposób chce się ono przekonać, że między nim a rodzicami wszystko jest po staremu.

Czas w przedszkolu może być, szczególnie na początku, za długi nie tylko z powodu rozstania i tęsknoty, ale też z powodu zmęczenia, bo dla małego dziecka to bardzo duży przeskok jeśli chodzi o ilość bodźców z jakimi się stykało do tej pory, a jakie są w przedszkolu.

Mówi się, że adaptacja trwa średnio 6 tygodni, to jest czas potrzebny dziecku, żeby poczuło się na tyle bezpiecznie, żeby mogło korzystać z przedszkola „poznawczo”, uczyć się nowych rzeczy itp. Ale już po dwóch tygodniach większość dzieci chodzi do przedszkola chętnie i rozstaje się z rodzicami na coraz dłuższe okresy czasu. Śpią, jedzą itp. To, ile ten proces będzie trwał zależy od indywidualności dziecka, jego wrażliwości itp.

Życzę sobie oraz Państwu wytrwałości oraz głęboko wierzę że uda Nam się wspólnie przejść przez ten okres w miarę gładko. Wierzę też że harmonijna współpraca nauczyciela i Rodziców zapewni dzieciom jak najlepsze warunki do zdobywania wiedzy.